Obecne na rynku odmiany pszenicy są ogólnie wynikiem hodowli wsobnej. Po skrzyżowaniu, samozapyleniu i wyborze konkretnych cech charakterystycznych najlepsze genotypy są dalej hodowane za pośrednictwem wielokrotnego samozapylania i wyboru do momentu zapewnienia pożądanej kombinacji cech charakterystycznych w stanie homozygotycznym. Hodowla homozygotycznych „czystych” linii to długi proces rozciągnięty na wiele pokoleń.

Dzięki technologii podwojonych haploidów homozygotyczność można zapewnić w ciągu jednego pokolenia, co przyspiesza hodowlę nowych odmian o kilka lat. W technologii podwojonych haploidów wykorzystuje się fakt, iż rośliny w ciągu swojego naturalnego cyklu życia tworzą komórki haploidalne. Takie komórki rozrodcze mają tylko jeden (haploidalny) zestaw chromosomów. Dzięki kulturze in vitro komórek i tkanek młode rośliny można reprodukować z komórek rozrodczych nawet przy braku nawożenia. Dzięki potraktowaniu np. kolchicyną można podwoić liczbę chromosomów w komórce, dzięki czemu roślina ponownie może osiągnąć swój naturalny stan, w którym obecne będą dwa zestawy chromosomów. To jedynie wówczas roślina staje się płodna i jest w stanie wytwarzać nasiona. Rośliny te nazywa się podwojonymi haploidami, ponieważ drugi zestaw chromosomów odpowiada identycznej kopii zestawu pojedynczych haploidów.

Technologię podwojonych haploidów wykorzystuje się do wytwarzania rocznie kilkudziesięciu tysięcy roślin z podwojonymi haploidami, które są bezpośrednio obejmowane naszymi programami hodowli i tworzenia nowych odmian.